Μουσική: Κώστας Σάββας
Στίχοι: Βασίλης Παπαγεωργίου & Κώστας Σάββας
Μπουζούκι - Τζουράς : Στέλιος Γεωργούσης
Βιολιά: Κυριάκος Τσιρτσάκης, Σταμάτης Διονέλης
Φωνές: Δήμητρα Σάββα, Άγγελος Μιχαηλίδης, Κώστας Σάββας, Βασίλης Παπαγεωργίου
Ρυθμικό σχήμα : Γιάννης Αλχαζίδης
Κιθάρα: Κώστας Σάββας
Recording and Mix: Pink Studios Katerini (Γιάννης Παρλαπάνος, Δημήτρης Δριστάς)
Master: Pink Studios Trikala (Γιώργος Μίγκας)
On Drone: Δημήτρης Δραγασιάς
Camera, Edit: AΜ Productions (Άγγελος Μιχαηλίδης)
ΣΤΙΧΟΙ
Επανάσταση οι νέοι; ...ναι καλά..
Από μια μάζα άβουλη και παθητικοποιημένη μην περιμένεις προκοπή..ο ένας φοβάται στην αδικία ν'αντιδράσει και ο άλλος βαριέται από τον καναπέ να σηκωθεί...
Μας τρώει ο χρόνος ζωντανούς
Μικρός εγώ σαν ήμουνα μου λέγαν να προσέχω
Από φίλους και παρέες
φίδια με περικεφαλαίες να μη δείχνω πουθενά και σε κανέναν τ'άγραφα μου μα εγώ στιγμή δε πίστεψα να σβήσουν τα όνειρα μου την καρδιά μου σαν άνοιγαν λίγο λίγο τη σκότωναν και στο τέλος σαστισμένοι φίλοι εχθροί σε μια κρυψώνα να με βλέπουν να πετώ με τα δικά μου φτερά σ'ονειρεμένες ιστορίες κακογραμμένες να κλεφτά
Απλά το πρόβλημα εδώ βλέπεις δεν είναι οι παρέες μα η απρόσωπη η μάζα που τον κόσμο περιβάλλει με ανθρώπους υποχείρια και χειραγωγημένους που το μόνο που τους λείπει μια κεραία στο κεφάλι γι'αυτό στο λέω απλά το μυαλό σου τα μπερδεύει το απλό το κάνει σύνθετο το ψέμα αληθεύει της κοινωνίας στρατιώτες σε σκακιέρα ματωμένη μεταξύ μας πολεμάμε..με όση ψυχή μας απομένει
Και τώρα ποιος για σένα θα κλάψει και τώρα ποιος για σένα πάλι θα νοιαστεί και όσο μπορείς τη ζωή σου ν'αλλάξεις γιατί ο κόσμος έχει πια καταστραφεί
Και τώρα ποιος για σένα θα κλάψει και τώρα ποιος για σένα πάλι θα νοιαστεί και όσο μπορείς τη ζωή σου ν'αλλάξεις γιατί ο κόσμος έχει πια καταστραφεί
Μοναχική μια ζωή που μοναστήρι θυμίζει κοινωνία πιο Αγία από υπαίτιους κρίσης από αγίους χτισμένη για θνητούς προορισμένη που δε ξέρουν στο τέλος τι θα τους απομένει με θνητούς από πέτρα δίχως να αλλάζουν φαρέτρα να μη γυρνάνε την πλάτη στου Ιούδα τα μέτρα σε μια μάχη τιτάνων δικασμενοι της κρίσης να αποδέχονται πρώτοι του μεγάλου τις ρήσεις
Σε'χουν ρημάξει μεγάλε όπως σου είπα και πριν σε έχουν κηρύξει κατάδικο μέσα σ' αυτή τη ζωή όση αγάπη και αν μοιράζεις πάντα βρίσκουνε τ'άδικο όμως τι άδικο τι δίκιο στης ζωής τον κατάδικο
Από μια μάζα δίχως όνομα ευθύνες και ταυτότητα που μόνη της χαλάει της ζωής της την ποιότητα καθένας ψάχνει αφορμή τον κόσμο να αλλάξει αλλά το ξέρουμε και οι δυο...
ΦΟΒΆΤΑΙ ΝΑ ΦΩΝΆΞΕΙ
Και τώρα ποιος για σένα θα κλάψει και τώρα ποιος για σένα πάλι θα νοιαστεί και όσο μπορείς τη ζωή σου ν'αλλάξεις γιατί ο κόσμος έχει πια καταστραφεί
Και τώρα ποιος για σένα θα κλάψει και τώρα ποιος για σένα πάλι θα νοιαστεί και όσο μπορείς τη ζωή σου ν'αλλάξεις γιατί ο κόσμος έχει πια καταστραφεί
