Μουσική: Ηλίας Παπανικολός
Στίχοι: Ηλίας Παπανικολός
Τραγούδι: Ηλίας Παπανικολός, Σεμέλη Παπαβασιλείου
Πλήκτρα: Νικόλας Κανάς
Μπάσο: Κωνσταντίνος Σπηλιωτόπουλος
Κιθάρα: Γιάννης Κούτσικας
Μίξη-μάστερ: Κώστας Στεργίου
Εικαστικό: Jean p.inked
ΣΤΙΧΟΙ
Για σένα έπεφτα μες στη φωτιά και ένιωθα καλά,
για σένα άντεχα χιλιάδες πυρά αρκεί να ήσουν καλά
στα μάτια σου έβλεπα τα χίλια τεινά να γίνονται εφικτά
στα χέρια σου τη δικιά μου καρδιά να ψάχνει η λευτεριά...
Σ' είχα κάνει μάγκα χιλιάδες φορές κι εσύ πουθενά.
Αχ, απ' τα χέρια σου οι μαχαιριές ήρθαν σιωπηλά.
Έπαιρνες την καλοσύνη μου για αδυναμία κι εκεί πατούσες
κι ύστερα την εμπιστοσύνη μου μ' αχαριστία χρησιμοποιούσες.
Να ψάχνω εγώ τη γαλήνη μου, εσύ κενά για να γεμίσεις
ψυχορραγούσα στη δίνη του ότι θ' αλλάξεις και θα προσπαθήσεις.
Ενεργειακά βαμπίρ, τοξικότητα
και η συνήθεια μας δένει τα μάτια
στο σκοτάδι ψάχνω προσωπικότητα
και τον εαυτό μου μέσα σε μπαράκια.
Όλα αλλάζουν μα εγώ επαναπαύτηκα
γι' αυτό οι σχέσεις είναι τεταμένες.
Η φιλία κι η αγάπη σε νάρθηκα μπαίνουν
αν τις θεωρείς δεδομένες.
Λάθη μετράω και όσο από αγάπη πονάω μαθαίνω να ζω
πέφτω ομαλά σ' ένα κενό
τον πόνο μου κάνω αδερφό.
Είναι καιρός να κοιτάξω εμένα, θέλω να με βρω
έχω να ζήσω δεν το ξεχνώ
ο χρόνος πολύτιμος δεν τον πετώ.
Για σένα έπεφτα μες στη φωτιά μα τώρα τέρμα αυτά
για μένα είναι καιρός τώρα πια να ζήσω αληθινά
στα χέρια μου όνειρα και ιδανικά να γίνουν μία γροθιά
για σένα άντεχα χιλιάδες πυρά, μα τώρα τέρμα αυτά.
Σ' είχα κάνει μάγκα χιλιάδες φορές κι εσύ πουθενά
Αχ, από τα χέρια σου οι μαχαιριές ήρθαν σιωπηλά.
Πέταξα κάθε σου σκέψη μακριά
κάθε τους λέξη βαριά
κάθε ανάμνηση κάθε κακία
κράτησα μόνο τα καλά και άντε γειά
πέταξα πίσω ότι με κρατά
καλύτερη η μοναξιά
κάθε προσπάθεια που ήτανε μάταια
κράτησα εμένα πάμε δυνατά.
Τον υπόγειο δρόμο διανύω
κι αποκλείω την επιφάνεια
χόρτασα προδοσίες, αντίο
και καλά όλοι μες στη διαφάνεια
πόσοι τάχα είπαν πως μ αγαπάνε
παραμύθι και αυτοί σαν τον Αίσωπο
και όσο δεν δίνεις αυτά που ζητάνε
δείχνουν το αληθινό τους πρόσωπο.
Λάθη μετράω και όσο από αγάπη πονάω μαθαίνω να ζω
πέφτω ομαλά σε ένα κενό
τον πόνο μου κάνω αδερφό.
Είναι καιρός να κοιτάξω εμένα, θέλω να με βρω
έχω να ζήσω δεν το ξεχνώ
χρόνος πολύτιμος δεν τον πετώ.
Για σένα έπεφτα μες στη φωτιά και ένιωθα καλά,
για σένα άντεχα χιλιάδες πυρά αρκεί να ήσουν καλά
στα μάτια σου έβλεπα τα χίλια τεινά να γίνονται εφικτά
στα χέρια σου τη δικιά μου καρδιά να ψάχνει η λευτεριά...
Σ' είχα κάνει μάγκα χιλιάδες φορές κι εσύ πουθενά.
Αχ, από τα χέρια σου οι μαχαιριές ήρθαν σιωπηλά.
