Μουσική: Dj Rico
Στίχοι: Χρήστος Πακιώτης
Σκηνοθεσία: Dj Rico
D.O.P.: Άκης Μιταυτσής
ΣΤΙΧΟΙ
Αγαπημένη Κατερίνα,
δεκα ετων, βρηκα μια στεκα με στρασακια κι ενα ψευτικο κραγιον
κι ειπα...
να σε προλαβω να μην το μετανιωσεις
να σε κρατησω απ' το χερι να μη βιαστεις να μεγαλωσεις
θα σου λειψει η μυρωδια απ' το σπιτι
μια νυχτα θα φυγεις μακρια απο τη σαλονικη
και δε θ' αρκουν οι αναμνησεις
θα σε μισησουν τοσο που δε θ ΄αντεχεις ν' αγαπησεις
μια πασαρελα η ζωη σου Κατερίνα απ' το βυθο στον αφρο
μεχρι ν' αδειασει η πισινα... ναι..
φωτογραφιες και ληψεις λες να γερασουμε μαζι χαζευοντας επαναληψεις....
εμπιστοσυνη στην ουσια, μια τεχνη που στο τελος δε μαθαινεις στα ωδεια
δηθεν φιλοι κοντα σου δε θ' αντεξουν
αγορια θα σε πληγωσουν μα αντρες θα σε λατρεψουν
μη βιαστεις να μεγαλωσεις
πως θα νιωσεις
στον καθρεφτη θα το δεις
μη βιαστεις να μεγαλωσεις
θα μετανιωσεις
και στο τελος θα χαθεις
αγαπημενη Κατερίνα που σαι περιπου στα δεκαξι
απ' την κουρτινα που κοιταζω αφηρημενη εισαι στην ταξη
κοιτα το σωμα σου που αλλαζει εισαι μια ανοιξη που ανθιζει
κι αυτο στα αληθεια την τρομαζει.. ξερεις...
η ομορφια ειναι ευχη και καταρα
εισαι μια ορχηστρα και δες τη μονο σα μια νοτα απ' την κιθαρα
κρατα τα νιατα σου , κειμηλιο μες στην κασετινα
θα δουν τα ματια σου, και θα τα κλεψουν Κατερίνα
και τουτο το γυαλι που ξεσκονιζει η μαμα σου
ειτε το θες ειτε οχι εχει μια θεση στ' ονομα σου
ξεχνα τις πανελλαδικες και τη χημεια
θα 'ρθουν χειμωνες πιο δυσκολοι απ' του βαρδαρη τα κρυα
σε πιστες που φτιαχνουν κρεμαλες για τον ιουδα
μα συ χωρις να ξερεις αρχισε απο τωρα και τραγουδα
οι αναμνησεις σου θα πουν πως πιθανως πολλα θα χασεις
γινε το εμποδιο που αυριο πρεπει να προσπερασεις
μη βιαστεις να μεγαλωσεις
πως θα νιωσεις
στον καθρεφτη θα το δεις
μη βιαστεις να μεγαλωσεις
θα μετανιωσεις
και στο τελος θα χαθεις
