Μουσική: Αλέξης Δρούγκας
Στίχοι: Αλέξης Δρούγκας, Ραφαέλλα
Δεν υπάρχουν πληροφορίες
ΣΤΙΧΟΙ
Ένα κομματι η ζωή
που πάντα δύσκολα ξεχνάει
μες του ματιών σου τη φωνή
η ανάσα μου ξεσπάει
μες των ματιών σου τη φωνή
η ανάσα μου ξεσπάει.
Δεν δίνει τόπο η οργή
και όμως πάντα σε κρατάει
μέσα στον κόσμο τούτο εδώ
δεν έμαθε να σε φιλάει
μέσα στον κόσμο τούτο εδώ
δεν έμαθε να σε φιλάει.
Μόνη ξανά εγώ και ο εαυτός μου
πίνω για δυό μα δε γυρίζω πάλι στα παλιά
Μόνη ξανά δεν σ' εχω ανάγκη φως μου
μες στα σκοτάδια μου θα ζήσω όπως παλιά.
Ένα κομμάτι η ζωή
σαν ζωγραφιά που σου μιλάει
μέσα από τις νότες σε κρατάει
μέσα από τις νότες σε κρατάει
κι αν δεν φωνάζει η λογική
κι αν κρύβεται γιατί πονάει
είναι γιατί μες τη σιωπή
έμαθε να κυβερνάει
είναι γιατί μες τη σιωπή
έμαθε να κυβερνάει
