Στίχοι
Εσύ ψυχή που δεν πιάνεσαι,
για πες μου που χάνεσαι
για που φεύγεις

Εσύ σκορπάς τις ελπίδες σου,
χαρές και παγίδες σου
αυτές τις ασπιδες σου,
που νύχτες πολεμάω

Εσύ στα υπόγεια πατώματα,
αφορμή είναι τα σώματα
κι αυτο είναι αγάπη

Εσύ πάντα θα σαι εσύ
κι αυτό όλα τα διακαιολογεί
και ενα πρωι ας ξυπνάγαμε παρέα

Εσύ νεραϊδα των παραμυθιών
επτασφράγιστων μυστικών
με τρώει η ελπίδα

εσυ

Εσύ στα υπόγεια πατώματα,
αφορμή είναι τα σώματα
κι αυτο είναι αγάπη

Εσύ πάντα θα σαι εσύ
κι αυτό όλα τα διακαιολογεί
και ενα πρωι ας ξυπνάγαμε παρέα

εσύ αγαπη μου όλα εσυ
κι όλα τα πως και τα γιατί
πήραν απάντηση…

Μα εσύ πας για ύπνο, καληνύχτα
εσύ αγριεύεις μέσα μου τα ήμερα
μα αύτοι ειν’ οι θησαυροί για τα εφήμερα
ανεκπλήρωτα κενα οι αγάπες δίχως τέρμα